ارزیابی تأثیر شرایط فیزیکی و بدنی رانندگان بر شدت جراحت تصادفات راه های برون شهری

در دنیای پر تحرک امروز و با پیدایش خودروهایی با سرعت زیاد، آسیب ها و صدمات ناشی از تصادفات رانندگی آمار بالایی از علل مرگ و میر در جهان و به خصوص ایران را تشکیل داده است و زیان های انسانی و اقتصادی ناشی از آن در کشور ما رو به افزایش است. ایران کشوری دارای آمار بالای کشته شدگان و مجروحین ناشی از تصادفات است. همانند کشورهای دیگر در دنیا رانندگی در حالت مصرف مواد مخدر در چند سال اخیر در ایران افزایش شدیدی داشته است. این پایان نامه با هدف بررسی اثر شرایط فیزیکی رانندگان بر شدت آسیب در تصادفات برون شهری انجام شده است. رانندگی در حالت مصرف مواد مخدر توسط رانندگان مقصر تا حد زیادی شدت جراحت تصادف را افزایش می دهد. در مجموع 90 تصادف برون شهری از طریق پرونده های پزشکی موجود در بیمارستان آماربرداری شده است. ویژگی های رانندگان و مشخصات تصادف به عنوان متغیر مستقل در نظر گرفته می-شود. ویژگی های رانندگان عبارتند از: سن، وضعیت کمربند ایمنی راننده (بسته / بسته نشده)، جنسیت، مصرف مواد مخدر. مشخصات تصادف عبارتند از: زمان تصادف و شرایط خودرو پس از تصادف (واژگونی). شدت تصادفات بر حسب میزان آسیب وارده به راننده به سه دسته خفیف، متوسط و شدید تقسیم بندی شد. مدل لوجیت ترتیبی برای تحلیل و پیش بینی رفتار رانندگان به کار برده شد. نتایج نشان می دهد که شدت تصادفات برون شهری هنگامی که رانندگان زن و رانندگان مرد کمربند ایمنی خود را نبسته اند افزایش یافته است. مدل های ساخته شده نشان می دهد جنسیت، بستن کمربند ایمنی و اعتیاد به مواد مخدر سه عامل اصلی و معنادار از لحاظ آماری هستند. همچنین احتمال افزایش شدت جراحت به میزان 48 درصد در صورت اعتیاد به مواد مخدر توسط رانندگان افزایش می یابد.